Tristesse Wissel Troffee

Omdat het aardig begon uit te lopen en we een heel strak schema hadden moest de volgende band met fors minder speeltijd genoegen nemen maar in plaats van moeilijk te doen daarover speelden ze een erg beknopt optreden en lagen we weer redelijk op schema. In die beknopte tijd wisten ze echter een hoog muzikaal vakmanschap tentoon te spreiden. Dit trio wist ook hun podiumpresentatie kracht bij te zetten door gebruik te maken van een 8 mm projector die achter de drummer beelden afspeelde. Dat gaf hun muziek ook dat beetje extra. Die muziek liet zich een beetje moeilijk typeren vond ik. Beetje britpop? Doors? Maakte ook niet zo veel uit, ook niet dat het niet zo mijn stijl was. Feit was wel dat het stond als een huis en met hun goede techniek en muzikalieit werden ze ook terecht winnaar van het open podium 2003.

Een tijd geleden was ik enorm fan van een band genaamd Rush. Zij konden met 3 personen een enorme vette partij muziek neerzetten. In het powertrio Super 88 zag ik ook die kwaliteiten. Dat de muziekstijl wat afwijkend is van Rush moge duidelijk zijn. Super 88 zette een ontzettend strakke partij rock neer die klonk als een klok. De sound was fenomenaal. Vandaar misschien dat Super 88 naar huis kon gaan met de befaamde Tristesse Trofee. Aan alles was gedacht: een projectiecamera liet wat beelden van een carnavalsoptocht zien op de achtergrond. Jammer was alleen dat dat niet voldoende is voor een goede publieksinteractie. De band mocht wat meer de kring openen en de luisteraars meenemen in hun composities. De drummer was voorzien van een keyboard die hij op een Brabantia strijkplank had gemonteerd. De zanger/gitarist was voorzien van een Fender Jaguar en had een mooie sound te pakken. Aan zijn zangintonatie mag alleen nog een beetje gewerkt worden. Als je op een avond als deze zo’n sound neer kunt zetten mag je van mij inderdaad winnaar worden!